GIBRALTAR (lipiec 2016)  🐵

Gibraltar - brytyjskie terytorium na południowym wybrzeżu półwyspu Iberyjskiego. Zwykle miejsce to kojarzone jest z dziko żyjącymi małpami i wielką skałą, tuż obok morza.  Przez wiele osób jest mylone z regionem należącym do Hiszpanii. Należy jednak pamiętać, że jest to część Wielkiej Brytanii!Jak dojechać do Gibraltaru? Najlepszą opcją moim zdaniem jest przelot na lotnisko do hiszpańskiej Malagi znajdującej się  odległości ok 140km. Sieć połączeń jest tam zdecydowanie większa, a co za tym idzie tańszy jest przelot porównując do lotniska na samym Gibraltarze (lotnisko na Gibraltarze obsługuje dziennie jedynie jakieś 7 lotów. Nie ma bezpośrednich lotó z Polski). Sama powierzchnia Gibraltaru to niecałe 7km², które zamieszkuje niecałe 30tys ludzi, tak więc niewiele. 

Niestety bezpośredni przelot do Malagi w sezonie do tanich nie należy. Trzeba niestety czatować na okazje cenowe i wtedy rezerwować bilet, bądź kombinować lot z przesiadkami. Tak czy inaczej warto! Kiedyś gdzieś znalazłam cytat "Bilet lotniczy to jedyna rzecz którą kupujesz i stajesz się bogatszy!". Całkowicie się z tym zgadzam.! Zawsze można przyoszczędzić już tam na miejscu. 😊

Możliwości przedostania się z Malagi na Gibraltar jest wiele od drogiej taxówki po autostopowanie. Wszystko oczywiście zależy od naszej wygody, zasobności portfela oraz oczywiście odwagi 😀. My wybraliśmy opcję autokaru. Była tańsza niż inne środku transportu i najszybsza (bilet w jedną stronę ok 13Euro). Jeśli chodzi o jazdę stopem, mógłby być lekki problem w przypadku złapania bezpośredniego kierowcy dla trzech osób, a na przesiadki straciłybyśmy sporo czasu.  Zależało Nam, aby w miarę szybko przedostać się do miejsca docelowego. Autobus (ok 3godz jazdy) dojeżdża do La Linea-miasteczka tuż obok Gibraltaru. Z przystanku w La Linea do głównego przejścia granicznego w Gibraltarze jest ok 5min pieszo. Każda osoba, która chce przekroczyć granicę musi okazać dowód osobisty, bądź paszport podczas odprawy paszportowej.

Główna droga prowadząca do miasta krzyżuje się z pasem lotniska. Na czas lądowania czy startu samolotu ruch drogowy zostaje wstrzymany. Z pierwszego przystanku tuż obok przejścia granicznego do centrum Gibraltaru najlepiej podjechać autobusem. Bilet z tego co pamiętam ok 2Euro. Większość miejsc akceptuje płatność zarówno w funtach, jak i w euro, jednak często bardziej opłacalna jest opcja w funtach. Co było ciekawe to faktycznie na ulicach widać było, iż jest to część Wielkiej Brytanii...piętrowe autobusy, angielskie budki telefoniczne i powiewające flagi Wielkiej Brytanii. Co do ruchu ulicznego to dla ułatwienia wprowadzono tam ruch prawostronny

Autobusem z przystanku tuż obok przejścia granicznego dojedziemy do Market Place. Jest to główny plac miasta. Stamtąd najlepiej pieszo głównym pasażem handlowym. Na końcu znajdziemy stację kolejki linowej, którą to można wjechać na wierzchołek Skały Gibraltarskiej, czyli The Top of the Rock. Wjazd kolejką zapewne daje wielką frajdę, jednak jadąc busem widzimy więcej miejsc po drodze. Niestety i jedna i druga opcja troszkę kosztuje (ok 30Euro) ale warto. Oczywiście jest jeszcze opcja przedostania się tam pieszo, ale w takim upale troszkę ciężko. W słońcu pewnie było jakieś 50stopni.😎😎

 Największą atrakcją skały są Barbary Apes - małpy, na wpół oswojone, na wpół dzikie, czatujące na turystów i ich kanapki czy telefony :D Na youtubie można wyszukać mnóstw filmików, gdy to małpki kradną telefony i wyrzucają z skały. Ja czegoś takiego nie widziałam. Być może były to sporadyczne sytuacje.😀 Sławne gibraltarskie małpy, to bezogonowy gatunek małp z rodziny makaków. Są one jedynym gatunkiem małp, żyjącym na kontynencie europejskim. Na wolności żyją w Maroko i Algierii. W Gibraltarze jest ich ok 200 sztuk, jednak na szczycie około 20. Pozostałe żyją na skałach. Z tego co usłyszeliśmy od Pana przewodnika to każde narodziny małpy w Gibraltarze są skrupulatnie zapisywane przez kierownictwo oraz każda małpka dostaje swoje imię. Są oswojone, nie boją się ludzi. 

Można je bez większego problemu pogłaskać. Czasami również wystraszyć, gdy któraś z nich nad głową przeskoczy z gałęzi na gałąź. Poza tym są chyba też żarłokami. Widzieliśmy gdy jedna z nich ukradła słodycze z sklepu z pamiątkami i uciekła😀😀.

Pan Przewodnik

Zabronione jest dokarmianie małp. Według mnie słusznie. Nigdy nie wiadomo co przyjdzie do głowy ludziom, żeby dać im do spróbowania. Co jest również ważne to trafić na dobrego przewodnika. Nasz był Gibraltarczykiem, którego całe życie związane było z tym miejscem. Widać było że fascynuje go to co robi. Jadąc busem całą drogę opowiadał co znajduje się po lewej, po prawej stronie dodatkowo przytaczając związane z danym miejscem historie. Poza tym w miejscu gdzie było najwięcej małp byliśmy jedyną grupą, która mogła potrzymać małpę na rękach. Pozostali przewodnicy raczej ostrzegali przed dotykaniem zwierząt. Nikt spośród naszej grupy nie spotkał się z niemiłą sytuacją podczas kontaktu z zwierzęciem . Trzeba było tylko uważać, żeby nie wykonywać zbyt gwałtownych ruchów, bo wtedy małpa w obronie może przez przypadek podrapać.

Saint Michael Cave

Poza główna atrakcją -małpami, jadąc busem wzdłuż drogi na szczyt widzieliśmy także Saint Michael's Cave czyli Jaskinię św. Michała. Z informacji od przewodnika dowiedzieliśmy się, iż przez dłuższy czas wierzono, że nie posiada ona dna oraz, że z jaskini prowadzi podziemny tunel z Gibraltaru, przez Cieśninę Gibraltarską, aż do Afryki. Zadaniem jaskini podczas II wojny światowej miało być pełnienie roli szpitala, jednak nigdy nie została w tym celu wykorzystana. Jaskinia posiada wiele tuneli i komnat. Jest otwarta dla zwiedzających. Odbywają się w niej również koncerty i wszelkiego rodzaju prezentacje i inne występy kulturalne.

Zamek w Gibraltarze

Kolejną atrakcją jest armata z XIX wieku. Podobno osiem takich zostało wyprodukowanych dla włoskiej marynarki wojennej, dwa z nich wysłane zostały na Maltę, a kolejne dwa do Gibraltaru. Podobno ta znajdująca się na Gibraltarze jest najlepiej zachowana. Do tej pory możliwy jest wystrzał na odległość 8mil. Poza armatą widzieliśmy też zamek. 

Nie zapomnijmy również o widokach z skały!! Przy dobrej widoczności zobaczyć możemy Afrykę, która znajduje się w odległości 12 kilometrów. 😎 

Co było śmieszne to na drodze widzieliśmy znaki ostrzegawcze "Uwaga jaszczurki! ", "Uwaga zające!" itd. Drogi na skale, którymi zjeżdżaliśmy w drodze powrotnej to były dość strome. Szczerze mówiąc chyba nikt by mnie nie namówi żeby jechać tamtędy jako kierowca.😁

Tuż przed powrotem do Malagi zwiedziliśmy jeszcze nieco centrum Gibraltaru, zakupiliśmy pamiątki, a potem udaliśmy się na przystanek autobusowy. Niestety najbliższy autobus był za prawie 3 godziny. Troszkę nie uśmiechało Nam się za nim czekać więc stwierdziliśmy że stop będzie najlepszą opcją. Co śmieszne podobno stopowanie w Hiszpanii jest zabronione mandatem, o czym dowiedziałyśmy się dopiero po powrocie do Polski.
Kompletnie nie byłyśmy do tego przygotowane więc trzeba było coś zorganizować. Pani w Mcdonaldzie mimo iż próbowała pomóc ale nie miała większej białej kartki i pisaków. Poszliśmy więc szukać dalej. W restauracji/barze obok sprzedawca nieco się zdziwił gdy usłyszał po co potrzebujemy tych kartek dlatego też szybko coś wyszukał śmiejąc się 😀. 

droga powrotna

W 3 sekundy wyszukał jakiś blok i markery i życzył powodzenia w złapaniu jakiegoś chętnego Nas zabrać kierowcy. Inni oczekujący na jedzenie również zrobili trochę duże oczy i powiedzieli że tutaj raczej nikt nie stopuje. Stojąc tuż przy rondzie, gdzie kierowcy jechali powoli i możliwe było odczytanie napisów spotkałyśmy się w wieloma zabawnymi sytuacjami.Jeden Pan chciał zabrać nas na motor, inny z uśmiechem pokazał kciuka ale powiedział, że niestety jedzie w innym kierunku, a jeszcze inny proponował podjazd ale jedynie 10km dalej co nie bardzo nas urządzało. Już prawie zrezygnowane patrzymy,a zatrzymał się kierowca, Gibraltarczyk, który jechał bezpośrednio na lotnisko do Malagi i akurat miał 3 wolne miejsca. To było coś w stylu wygranej w totka :D Poza samą podwózką podczas drogi opowiadał o życiu na Gibraltarze, o tym, że nawet poznał kilku Polaków którzy tam mieszkają na stałe, o podróżach, o tym czym się zajmuje w życiu. Podwiózł Nas pod samo wejście na lotnisko, a stamtąd miałyśmy już chwilę drogi pociągiem do centrum Malagi.😀